*Vrijdag de dertiende – Afscheid René Gude

Lieve beste Majesteit,

He he, 23:57 uur zegt de klok….we hebben het bijna gehad. Nog een paar minuutjes en dan is vrijdag de dertiende weer voorbij.

Ik las dat Uw-zoon-de-koning afgelopen donderdag in Limburg is geweest. In Roermond bij restaurant De Pastorie. Een reïntegratiebedrijf wat mensen-met-een-afstand-tot-de-arbeidsmarkt helpt en begeleid voor een vaste baan.In onze krant stond zo mooi: De nieuwe Participatiewet, die tot doel heeft mensen met een ‘vlekje’ een plek te geven in het reguliere bedrijfsleven vormt de aanleiding voor het Koninklijk bezoek.

En Uw -schoondochter-de-koningin bezocht vanmiddag de kunstbeurs Tefaf in Maastricht. Een kunstbeurs waar veel geld word uitgegeven…Heel veel geld. Maxima bezocht er onder andere enkele juweliers en de Argentijnse kunsthandelaar Eguiguren. Het bezoek was van te voren niet aan de grote klok gehangen en er mocht niet gefotografeerd of gefilmd worden. Mag niemand dan een foto knippen? Ook niet met de mobiele telefoon? Ik heb geen contract met hun en ik word nooit uitgenodigd voor de fotosessie, dus zou ik gewoon eigenwijs kunnen zijn en… per ongeluk mijn vinger op het knopje zetten en dan “kijk-naar-het-vogeltje” zeggen. Als ik dat zou willen natuurlijk. En ik zag Maxima op tv tijdens een bezoek aan een school. Praatje maken met de schoolkinderen over geldzaken. Verstandig omgaan met geld. Klein geleerd, is oud gedaan.

Welterusten.

ps.Minder mooi nieuws is dat vrijdag de dertiende de Denker des Vaderlands René Gude op 58-jarige leeftijd is gestorven. Filosoof. Een mooi en wijs man. In de krant stond: Over zijn leven in de speedboot zei hij eind 2013: Ik knalde gewoon door. Je leeft alsof het oneindig is. …Maar dan zegt de dokter: je hebt nog maar twee jaar te leven. Dan ligt je leven dus volstrekt overhoop.”Dan komt de roeiboot. In een roeiboot zit je andersom. Je draait je rug naar de toekomst, want daar is het toch niet meer te doen. Nu ik in die roeiboot zit, heb ik mezelf opgedragen dat ik niet zo ongelooflijk kritisch naar mezelf moet kijken, maar mild moet zijn”.       Moge hij ruste in vrede. Ik wil afsluiten met zijn woorden “Er samen het beste van maken. De zin van het leven is de optelsom van de keuzes die ik maak”.

©missie M.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.