** “Hoe dichter bij Dort, Hoe mooier het word” zei de koning

Koningsdag in Dordrecht 27 april 2015

Het is nu 14:30 uur ongeveer en ik wil U even vertellen hoe ik de koningsdag heb ervaren. Ik heb bij de tv gezeten…..met een oranje-gebakje en een kop thee gekeken naar koningsdag op tv dus. Ach wat een feest. Het zonnetje scheen. Wat een mooie mensen op straat. Wat zagen Prins Maurits en zijn Mariléne er goed uit. Prachtig paar. Mariléne was gelukkig niet meer zo vel-over-bot. De prins vond het zonnig maar koud. Mariléne zei daarop dat het wel mee viel met de kou. Maar ze blijkt meerdere laagjes kleding te dragen.

Ons koningpaar ziet/zag er ook prachtig uit. De koning draagt een grijs kostuum met licht blauwe stropdas. Maxima ziet er uit als een heuse filmster. Een glanzende donker-roze strakke jurk met in dezelfde kleur roze (wel een tint donkerder) een grote hoed met brede rand. Over de jurk een poncho…. of is het een cape? …jas-poncho?…jas-cape… in de zelfde kleur als de hoed (of nog een tint donkerder). De kinderen van de koning….drie op een rij….schattige gezichtjes, leuk de haartjes gedaan, maar met “sombere” cape`s…heel sombere capes…heel erg sombere capes. Het leken wel de kinderen van familie von Trapp uit de sound-of-music vóórdat de nieuwe gouvernante de bloemengordijnen had ontdekt om er fleurige kinderkleding van te maken. Onder hun cape droegen ze volgens mij wel leuke jurkjes geloof ik. Soms zag ik een flard van het jurkje of stukje mouw. Amalia droeg een blauwe jurk onder de donkere cape, Ariaan een witte jurk, Alexia een gebroken-wit met rood bolero vestje en rode strik.

In de kerk had ik wel te doen met de meneer die achter Maxima-en-haar-hoed zat. Hij zag geen steek, alleen maar hoed als hij vooruit keek….in de aanwezige-kleur-donkerroze. Als hij vannacht zijn ogen sluit ziet hij de kleur nog steeds in zijn droom denk ik.

In de kerk kondigde een jong meisje de zware volwassen klassieke muziek aan. Bij het laatste koor met mannen en vrouwen “-zwaargezang” zag ik lieve prinses Laurentien verkrampt kijken. Het klonk allemaal wel ridder-achtig…”ridders in gevecht” dan wel hé…maar mijn smaak was het niet. Onze koning keek bleekjes vond ik. Misschien was hij in gedachte bij een lekker broodje kaas. Bij de laatste toon van het koor….liet hij een diepe zichtbare zucht…blij applaudisseerde ze allemaal…dat applaus was vast omdat men blij was dat het …lied…muziekstuk…afgelopen was. Het jonge meisje wenste ieder nog een fijne prettige dag.

Het koningspaar liep met de burgemeester naar de buitendeur van de kerk, Maxima blijft in de kerkpad wat achter om handjes te schudden, en onderweg stoppen ze bij een groot Bach kerkorgel met ijverige organist. Het blijkt een beroemd orgel te zijn met twee orgeltrappers om zo lucht in het orgel te trappen. Mooi.

Gelukkig, met het “dat hebben we weer gehad” -gevoel…lopen ze verder richting “buitenkerkdeur”….op naar rust en frisse buitenlucht. Weg uit het klassieke geluid…..ach…buiten staan daar weer muzikanten met violen te violen. Hendel van Bach werd gespeeld.

In eens zit de koninklijke familie in een open electric. bus. Een journalist vroeg aan prins Bernard jr. en zijn Anette “Hoe was het binnen?” Hij antwoord “heel mooi” De journalist vraagt of ze genoten hebben. Bernard jr. antwoord “absoluut”. Zijn broer prins Maurits en zijn Mariléne en Anette gaven er geen antwoord op, en toen wist ik dat zij het koor in de kerk ook een zwaar riddergevecht hadden gevonden. De bus gaat rijden en de koninklijke familieleden zwaaien. Lieve Laurentien zwaait voornamelijk met links en kijkt geregeld naar rechts. Beveiligers lopen voorop.

Dordrecht heeft alles uit de kast gehaald. Een vrouwelijke Stadsomroeper kondigt de koning aan “zegt ’t voort, zegt ’t voort”. Er word sinaasappel-likeur gemaakt. gebrande koffiebonen bekeken, raar kapsel bekeken, professionele modeontwerpsters gesproken, een praatje met mensen van een zadenkwekerij omdat ze zaden leveren aan een moestuin -traject in Z.Afrika. Het koningspaar liep naar een tafel met zittende dames, een buitenlandse-culturen-project met de naam “Wereld wijven”. Een handwerkgroep, ze maken kussens om “werkervaring” op te doen.

Wat is er nog meer te zien? Sieraden en sieradenontwerpers. Mode en modeontwerpers, Viool en een vioolontwerpster, speelgoed en een speelgoedontwerper, Gebakjes, koekjes en bonbons en hun ontwerpers, bakkers.

De vioolmaakster heeft zes maanden gewerkt aan de Amalia-viool. De Amalia-viool is oranje en iets transparant meende ik te horen.Enfin de vioolmaakster bied Maxima de Amalia-viool aan voor het instrumentenfonds. Het fonds voor kinderen die normaal niet de kans krijgen om een instrument te leren spelen. Maxima is blij met dit geschenk.

Prins Constantijn ook, want hij is beschermheer van Stichting Nederlandse Vioolconcoursen.

Toen ons koningspaar op de wijnbrug stond zag ik de voeten van onze koning wat onrustig schravelen. Zullen zijn nieuwe schoenen knellen aan de tenen of bij de hak? Of had hij het koud? Er dreven kroontjes op het water,, gemaakt door de speelgoedontwerper. Het koningspaar werd toegezongen en de andere hoogheden kwamen ook op de brug staan.

Ze lopen verder. Dan zien we de Nederlandse pijprokers club,, en een groep veteranen. En schoolkinderen,

Op weg naar museum “Hof van Nederland” dat vandaag word geopend. Het koningspaar en hun familieleden lopen er naar toe.Vandaag mag niet iedereen naar ‘Hof van Nederland’. Daar waar de eerste Statenvergadering plaatsvond in 1572. Op het binnenplaatsje zitten genodigden. Er word een stukje geschiedenis uit het jaar 1572  ten tonele gebracht.Over de verdreven prins van Oranje. Er was destijds een vergadering van vijf dagen nodig. Ging over Spaanse overheersers, en over het verbond burgers. Dat de burger mag denken wat ie wil denken. Voor vrijheid in een vrij land. Dit werd nogmaals ondertekend door de koning en koningin en de andere koninklijke leden. De pen haperde bij Annette en Bernard. Ook bij Pieter Cristiaan en zijn Anita. Zal het dezelfde pen zijn van 443 jaar geleden?

Dan gaat het gezelschap verder. Richting het druk bezochte Statenplein. Wat een saamhorigheid op dit plein. Disjockey’s, dansende jeugd, vlaggengezwaai, De kinderen-voor-kinderen-dans op het koningslied. Amalia kent het lied want ze zingt mee. Drie zangers die een lied zingen met de woorden “hoofd omhoog, kop op en neer”. En Nielson zingt “ik voel me sexy als ik dans”. Bijna iedereen sjonkelt mee, zelfs de burgemeester.

En op het podium spreekt de koning het volk toe, en zegt dan een zin die het volk moet afmaken. “Hoe dichter bij Dort, Hoe mooier……het wordt”.

Het Wilhelmus werd gezongen en het klonk prachtiger dan ooit.

Het was een mooie dag.

Waar zat U? Uw zus en Pieter? en Mabel met de kinderen? Lekker knus in de grote huiskamer, bij de tv? met wat koffie en een oranje-koekje?

Doeiiii

©missie M.

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.