** Vrijdag de dertiende

Lieve beste majesteit,

Ik had afgelopen nacht zo slecht geslapen, de nacht van 12 op 13 januari. Ik moet eigenlijk zeggen ‘ik kon niet slapen’. Volle maan. Mijn daghoroscoop had het gisteren nog zo goed bedoeld, er stond iets in over “een zee van emoties” en iets met Venus en Neptunus in één zone….en dat ik moest genieten van een romantische vibe. Het was alles behalve romantisch, ik viel pas een paar uur later in slaap. Duf werd ik wakker in de ochtend. Vrijdag de dertiende.

Buiten sneeuwde het dikke vlokken. Zo mooi, maar ik moest vandaag op de fiets naar de fotograaf voor paspoortproof-pasfoto’s. Eerst ontbijten en krant vluchtig lezen. In de krant las ik dat Chantal Janzen ook een blad gaat ‘lanceren’. Uitgeven dus. In maart komt haar ‘multimedia’-blad met de naam Platform&C uit. Chantal wil met het blad vooral vrouwen tussen de 18 en 48 jaar ‘ontroeren, beschouwen en inspireren’. Het gaat over uh….moment..hier staat het….het gaat over mode, schoonheid, eten, reizen, leefstijl en wonen. Majesteit, gaat het niet altijd en overal om dat zelfde? Ook boven de 48. De C staat voor Chantal. De naam hoefde niet voluit vond ze. Chantal hoopt over tien jaar er niet meer bij betrokken te zijn want,  zo staat er,  “nu kan ik nog op de cover, maar over tien jaar…”

Soheeey, Chantal is super knap en 37 jaar oud. Ze denkt dat ze over tien jaar niet meer op de cover kan. Je zou als 47-jarige lezer maar net een cursus faalangst met goede punten hebben afgesloten en dan dit lezen. Dan ben je weer terug bij af. Dan ben je al ‘ontroert’ voordat het blad gelanceerd is. Misschien ook een zee van emoties. Dan kun je meteen weer een inschrijfformulier invullen voor een cursus faalangst voor gevorderden.

Majesteit, U bent een stuk ouder dan Chantal, dubbel zo oud, en ik vind U helemaal picobello geschikt voor de cover. Als ik er zo over nadenk…. zie ik U liever op de cover.

Nog een beetje mopperend stap ik op de fiets. Het was koud en het waaide. Toen ik bij de fotograaf binnen stapte had ik een rode neus en rode wangen van de kou. De fotograaf wees naar een spiegel zodat ik mijn kapsel kon fatsoeneren. Als de foto maar geschikt is voor het paspoort. De fotograaf richtte de fotocamera richting mij en vroeg ‘glimlach eens’ en flitsflats toen was het al gebeurd. De fotograaf keek of de foto gelukt was, “helemaal prima” zei hij.

Majesteit, Ik wens U een fijne nachtrust, doei.

©missie M.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.