Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,
U heeft het racen in Engeland misschien op tv gezien gistermiddag. U schrok zich vast een hoedje toen U zag dat Max Verstappen door Lewis Hamilton van de baan werd geramd, omdat Lewis maar niet voorop kon geraken, U hield misschien Uw hand voor de mond toen U Max Verstappen uit zijn verwoeste auto zag strompelen en hoe hij wazig keek toen hij mee werd genomen naar het ziekenhuis.
Uit alle herhalingsbeelden bleek dit de schuld te zijn van Lewis en hij kreeg hier voor een straf opgelegd van tien seconden. U leest het goed. Tien seconden straf. Zodoende kon Lewis aan de hervatting van de race mee doen, en ondanks de tien seconden straf, de wedstrijd toch winnen….want tja Max lag in het ziekenhuis.
Ik had tussen de twee wedstrijden door, de beelden gezien hoe Lewis weg liep met een parasol boven zijn hoofd. Terwijl in de studio nog werd gebakkeleid of dit opzet was of een inschattingsfout, meende ik aan het gezicht van Lewis te zien dat hij goed wist hoe dit heeft kunnen gebeuren. Misschien was het even een reflex, ‘een kortsluiting’ omdat hij boos was, maar meteen daarna meteen spijt kreeg dat hij niet indraaide in de bocht zodat Max ook niet kon indraaien zonder brokken te maken? Een ongeluk zit in een klein hoekje nietwaar.
Maar toen zag ik de huldiging, hij zich geen schuld toerekende…… En ook toen ik de woorden van Lewis las:
We gaan gewoon blijven aanvallen. Er moet respect zijn op de baan, als dat er niet is, dan gaat dit waarschijnlijk vaker gebeuren.
Was ik boos. Ik ben er nu van overtuigd dat dit met opzet is gebeurd. Die tien seconden straf zijn een lachertje. Hij had geschorst moeten worden voor de hervatting van de wedstrijd.
Dus majesteit, als U enige connectie heeft met de racewereld, sla daar dan met de vuist op tafel, en hard.
Doei.