Lieve beste majesteit, oud-koningin prinses Beatrix,
Speelt U ook mee met de postcodeloterij? Elke maand lijkt het lot wel meer te kosten, maar alleeh…alles voor het goede doel. Op tv word wel eens aan een winnaar van de straatprijs gevraagd ‘speelt u al lang mee met de postcodeloterij?’ of ‘Waarom speelt u mee met de postcodeloterij?’ En dan zegt de dame of heer “al heel lang, en voor het goede doel natuurlijk”.
Du’h, ‘voor het goede doel’. Ik doe mee voor het goede doel maar vooral voor de verrassing. Ik vind het leuk als ik een blik soep win, of een pak Marie koekjes in een koekjestrommel, of twee stukken chocola van het merk waar ik mijn tong bijna op breek als ik het uitspreek. En aan het eind van het jaar een van die leuke rode Hollandse huisjes met een theelichtje op batterijtje erin. Leuke prijsjes, en de rest gaat naar het goede doel.
En stel dat mijn buurvrouw een vette prijs wint, en de rest van de straat ook, behalve ik. Dan zou ik me buitengesloten kunnen voelen. Nou geloof ik dat in onze straat niet zo heel veel deelnemers wonen. De kans dat Gaston of Winston met een gouden envelop op mijn stoep staat acht ik uitgesloten. De kans is in ieder geval zeeeeeer minimaal.
Maar….Majesteit….de laatste postcode loterijuitreikingen vond ik echt bizar. De Postcodekanjer uitreiking in Balkbrug waar mensen 3.343.200 euro wonnen. En niet één gezin maar meerdere gezinnen wonnen dit bedrag. Waarom zoveel? Het ontwricht toch een gezin lijkt mij.
En ik zit thuis op de bank en zeg dan tegen mijn man ‘dat is dus het goede doel….daar waar ik en alle andere deelnemers dus elke maand 15.25 per lot voor betaal’.
Wat moet een mens met zoveel geld? Waarom niet gewoon een half miljoen of een miljoen als hoofdprijs, per huishouden in de gewonnen regio, en een flink bedrag naar een goed doel als bijvoorbeeld de voedselbank. Misschien doet de Postcodeloterij dat ook, maar de voedselbanken hebben het evengoed druk.
Ik wens U een fijne zondag. Doei.
_____________________________