***Geachte minister Asscher

10 feb. 2015

Geachte minister Asscher,

Ik las afgelopen zaterdag de krant en ben daarna een tijdje voor me uitblijven staren. Ik werd ná drie kwartier staren en nadenken wat kriegelig…vooral bij dat nadenken. Mijn kinderen vroegen “wat is er toch?” “Laat me maar even, het gaat wel weer over” zei ik. Mijn vriendin vroeg “ben je met het verkeerde been uit bed gestapt?” Nee ik ben met het goede been uit het goede bed gestapt. Mijn buurvrouw zei “Ben je niet goed gemutst? zet eens een andere pet op”.

De oorzaak lag niet aan mijn muts, het bed of het verkeerde been. Het lag aan de woorden die u had gesproken in het krantenartikel met de titel: “Poetshulp nu ambtenaar”. Het Rijk neemt zijn schoonmakers in dienst las ik. Een paar grote foto’s van blije schoonmakers met vreemde namen staan bij het artikel geplaatst. U had gezegd: “Niet alleen de slimsten hebben recht op zekerheid”. Tot zover ging het nog goed. Hoewel…wie zegt dat die schoonmaker niet slimmer is dan een gewiekste ambtenaar? Misschien doet hij dit werk omdat hij hoognodig geld moet verdienen en slim genoeg is om dat geld op een eerlijke manier te verdienen. Of omdat hij geen zin heeft in ingewikkelde zaken met veel stapels A-4-tjes. Enfin, Ik vond het zelfs goed dat u besloot om circa 2000 mensen in dienst te nemen. Jawel dat verdiend een pluimpje, want wie kan in deze tijd nog roepen dat hij zekerheid heeft met zijn baan?

Er raken zoveel mensen hun baan kwijt door de onnozele bezuinigingen van het Rijk, met het gevolg dat er nóg meer werkelozen ontstaan. Een sneeuwbal-effect  Nu kan u het beste even het liedje opzetten van Ennio Morricone, “Once upon a time in the West”.

Als mensen geen geld meer verdienen kunnen ze ook geen fiets meer kopen waardoor de eigenaar van de fietsenwinkel zijn personeel moet ontslaan…en de fietsenfabrikant zijn personeel moet ontslaan. Als de werkeloze fietsenmaker geen geld meer uitgeeft aan een radio…..gaat op den duur de radiowinkel sluiten omdat niemand meer een radio kan kopen….en moet de radiofabriek zijn personeel ontslaan….waardoor het personeel van de fietsenfabriek en het personeel van de radiofabriek geen sport of muzieklessen meer kunnen betalen…waardoor de sportindustrie en de muziekwereld een flinke optater krijgen…waardoor de directeur van de sportartikelenfabriek en de directeur van de muziekscholen mensen/docenten moeten ontslaan…..dan kan het personeel van de fietsenfabriek, het personeel van de radiofabriek, het personeel van de sportartikelenfabriek plus kantinepersoneel en het personeel van de muziekschool geen spullen van grote warenhuizen meer betalen….waardoor het personeel van grote warenhuizen loon moeten inleveren en problemen krijgen met de hoge zorgverzekeringen….en straks het personeel van de fietsenfabriek, het personeel van de radiofabriek, het personeel van de sportartikelen, het personeel van muziekscholen en kantinepersoneel, personeel van warenhuizen, plus de bazen van warenhuizen problemen krijgen met de huurbazen van winkelpanden…waardoor winkelpanden leeg gaan staan en de huurbazen geen inkomsten meer hebben….en de panden niet meer kunnen onderhouden….de stucadoor, de schilder, de metselaar, de behanger, de lampenspecialist, de voordeurspecialist, de raamkozijnenmaker geen werk meer hebben….de winkelstraten raken verwaarloosd….zorgverzekeringen worden niet meer betaald… waardoor het personeel van zorgverzekeringen op hun donder krijgen van minister Edith Schippers van Volksgezondheid en Sport.

Maar oké… ik draaf weer teveel door. Ik ga verder waar ik gebleven was. Het krantenartikel.

U besluit om circa 2000 schoonmakers in vaste dienst te nemen. Mooi, dan worden er tenminste weer eens mensen aan een baan geholpen. maarrrrrrrrrr….het gaat alleen om  de poetshulpen van het Rijk. Ik citeer:

De poetshulpen van de ministeries worden ambtenaar bij de Rijksschoonmaakorganisatie en kunnen rekenen op een fatsoenlijk salaris met dito arbeidsvoorwaarden. Extra scholing en pensioenopbouw behoren tot het pakket.

U zegt: Ik wil laten zien dat schoonmakers erbij horen”. Zekerheden zijn nu zo oneerlijk verdeeld, ook hier op de ministeries. De beste, slimste ambtenaren krijgen de meeste zekerheid; de mensen die ook belangrijk werk doen, het minste. Door hen in dienst te nemen, geef je ze ook vastigheid. Zodat ze een huis kunnen huren of kopen, een gezin stichten. U zegt: Waardering voor werk moet meer op de voorgrond komen te staan”.

Die laatste regel….AU…Ik knijp in mijn arm om te testen of ik droom…nee ik ben wakker.En wel flink wakker…kan er niet van slapen. Er zijn heel veel mensen die ook belangrijk werk deden, namelijk hulpbehoevende helpen, werknemers die een vaste baan hadden…daardoor een huis konden kopen of huren…een gezin hebben…en dan werkeloos werden/worden door de bezuinigingen van uw ministeries. En er zijn velen die geen huis kunnen kopen of huren omdat ze geen vastigheid meer hebben, hoe slim of on-slim ze ook zijn.

Minister Asscher….”Waardering voor werk moet op de voorgrond staan” zegt u. In ons piepkleine landje verdwijnen minstens 80.000 banen alleen al in de zorg. 800 Verzorgingstehuizen worden gesloten. Waar is die waardering voor het werk van al die mensen in de zorg? Ouderen moeten thuis blijven wonen, zich zolang als mogelijk zelf zien te redden. Thuiszorgmedewerksters krijgen steeds minder uren aangeboden…als ze al uren krijgen aangeboden. De hulpbehoevenden moet uren inleveren en aan zelfredzaamheid doen. Familie moet participeren, mantelzorgen. Buren of vrienden worden misschien vrijwilliger. Of moeten hun eigen baan oppakken om hun werkeloosheidsuitkering te mogen behouden.

Ik ga verder met het krant-artikel. Ik lees uw woorden: “Schoonmakers….die als onzichtbare schimmen door kantoorgebouwen gaan…ze werken vaak op flex-contracten…zegt u. Tja…een flex-contract….weet u hoeveel mensen buiten het ministerie een flex-contract hebben? Of al blij zouden zijn mét een flex-contract? Geen vastigheid hebben bij hun maandlasten.

En dan nu uw woorden waar mijn kriegelig-heid begon. Hier komen ze: “Het is niet gek om oog te hebben voor juist diegene die elke dag je eigen kantoor opruimt.”

Heeft u nooit gehoord van zelfredzaamheid en participeermaatschappij ? En dat voor sterke gezonde kerels binnen het ministerie? Heeft u geen familie of buren die dat kantoor van u kunnen opruimen? Of heeft u zelf geen kwartiertje tijdens de grote pauze? Zo blijft u fit , minder kans op obesitas of secretaresse-dijen, betere doorbloeding, ontstressen tijdens het opruimen van het bureau, goed voor de biceps, en kan het Rijk bezuinigen op fitnis voor mensen op de werkvloer van het ministerie.

Waardering voor het opruimen van het kantoor moet voorop staan zegt u. Ik vind dat vooral gelijke behandeling voorop moet staan. Niet op de Thuiszorg of poetshulp van een oude hulpbehoevende bezuinigen maar wel dik uitpakken voor de poetshulp van het Rijk.

Doei.

©missie M.