Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,
Vandaag is er iets bijzonders gebeurd. Door de harde wind was een vogelnestje uit de boom gewaaid. Toen ik het nestmateriaal wilde opruimen zag ik een piepklein vogeltje liggen tussen het mos, de pluisjes en veertjes. Het half kale lijfje kon amper het kopje dragen. Geen mama of papa vogeltje meer te zien. Wat heb ik toen gedaan? Hopelijk was het niet verkeerd. Misschien had ik me er niet mee mogen bemoeien….ik moest snel handelen en had niet veel tijd om lang na te denken wat het beste zou zijn. Het piepkleine naakte vogeltje heb ik in een druk bezocht ander nestje gelegd. Als die mama- of papa- koolmees nog een wormpje over hebben krijgt het kale vogeltje misschien toch nog wat te eten. Naakt lijken ze allemaal op elkaar. Ik hou nu het vogelkooitje in de gaten en ben benieuwd wat er straks allemaal gaat uitvliegen. Als het kleintje het gaat overleven komt er een ander soort meesje naar buiten. Dan is mijn missie geslaagd.
Majesteit, ik ga mijn nachtpon aantrekken en de tanden poetsen. Welterusten.
©missie M.