Lieve beste majesteit,oud-koningin Beatrix,
Afgelopen maandag las ik dat Uw 77-jarige zus prinses Irene breekt met de familietraditie om na haar dood bijgezet te worden in de Nieuwe kerk in Delft. Eerlijk gezegd heb ik de traditie om in de kelder van een kerk begraven “bijgezet” te worden nooit begrepen. Een kerk is toch geen kerkhof. Deze Nederlandse prinses wil uitgestrooid worden in het natuurreservaat in Zuid-Afrika, ná haar dood uiteraard, tot zover begrijp ik het wel ietsiepietsie, maar toch is het begrip daarvoor toch ook iets minder-dan-normaal, en ik kan begrijpen dat men niet begraven wil worden in een wild safaripark, maar liever uitgestrooid.
Ze zegt in onderstaand bericht van de redactie van het Koninklijk Huis dat het haar niet deert als de mensen haar gedachten onuitvoerbaar en zweverig vinden. Ikke vind haar gedachten om in Zuid-Afrika uitgestrooid te willen worden helemaal niet onuitvoerbaar en ook niet zweverig. Gewoon urn in het vliegtuig, deksel er af en uitstrooien. Wel vind ik het zweverig als je daar uitgestrooid wilt worden na de crematie omdat het een bijzondere plek is met een helende werking, maar dat zal ik wel verkeerd begrepen hebben.
En….nu ik er zo over nadenk….misschien toch ook wel zweverig in de zin van zweven. In ons land hebben we de laatste jaren wel eens vaker Saharazand op onze vensterbank gezien. In mei 2014 schreef ik hier nog een brief aan U met de titel “Saharazand in Nederland”. Of de auto lag bedolven onder geel stoffig zand wat dan toch geen stuifmeel bleek te zijn. Twee tot vijf keer per jaar regent het een wolk zand vanuit de woestijn dat naar Nederland komt aanwaaien. In april van dit jaar sprak men zelfs van “tonnen zand” die door de zuidoostenwinden richting Europa en Rusland werden geblazen. De satelliet kon de wolk zelfs waarnemen. In oktober 2012 overbrugde een wolk zand in minder dan 24 uur een afstand van 2000 kilometer. Als er tonnen zand kunnen overwaaien van uit de Algerijnse woestijn…dan…voor je het weet ligt je aswolk bij Poetin op de vensterbank of drijft die door het gootje van een Nederlandse autowasserij.
Misschien kan U haar hier op wijzen. Wat ik me dan nog meer afvraag….als prinses Irene het vroeger zo moeilijk vond, volgens het bericht hier onder, om achter de hekken van het paleis te wonen…waarom trouwde ze dan een prins van Spanje en geen groenteboer in Zandvoort bijvoorbeeld?
Ik overdrijf vast met mijn gedachten. Ik ga een lekkere kop thee zetten. Doei.
©missie M.
__________________________________________________________________________
Redactie Koninklijk Huis
Prinses Irene wil haar as in Zuid-Afrika laten uitstrooien
Prinses Irene wil na haar overlijden worden gecremeerd. Haar as moet vervolgens worden uitgestrooid in het natuurreservaat dat ze in Zuid-Afrika heeft aangelegd.
De 77-jarige prinses verklaarde dat vanmorgen in het Algemeen Dagblad. Ze breekt daarmee met de familietraditie dat leden van de koninklijke familie worden bijgezet in de Nieuwe Kerk in Delft. In 2013 werd prins Johan Friso in Lage Vuursche begraven.
Irene is eigenaar van Bergplaas, een 5000 hectare groot gebied in het zuidoosten van Zuid-Afrika, en schreef er een boek over. Op een vraag van de AD-verslaggever of ze in Bergplaas begraven wil worden, geeft ze aan dat ze voor crematie kiest: „Ik wil dat mijn as daar wordt uitgestrooid. Het is een unieke plek, het is zo bijzonder. Het is een helende plek, het heeft mij en anderen zoveel gegeven. Het is wild en in die half-woestijn kun je je nergens verbergen. Je wordt geconfronteerd met jezelf. Het is hoog in de bergen continu ander weer. Van storm naar de ongelooflijke hitte en de ijskou van Antartica die je in het gezicht blaast. Het is echt. Het is waar. Het is eerlijk.”
Over haar keuze voor Bergplaas: „Het voelt als een moederdier die bij haar jonkies is gaan wonen.” Ze verbleef er drie jaar alleen, luisterde naar de stilte en mediteerde bij de leeuwen. Jonge bavianen „trokken aan de veters van mijn gympies, een kleintje deed een vinger in mijn neus en in mijn oor. Te leuk, te leuk. En mama ging erbij zitten, deed alsof ze niet keek. En papa en de tantes waren alert en zaten iets verderop. Ze lieten het gewoon gebeuren. Ik was zó ontroerd.”
Vanwege haar leeftijd en haar kleinkinderen is Irene nu meer in Nederland. Vorig jaar verhuisde ze van Wijk bij Duurstede naar Wassenaar. Ze zegt dat het haar niet deert dat mensen haar gedachten onuitvoerbaar en zweverig vinden.
De prinses geeft aan haar jeugd op paleis Soestdijk als moeilijk te hebben ervaren: „Ik vond het pijnlijk afgescheiden te zijn van anderen door de hekken om het paleis en de aparte school waar we heengingen.”