Lieve beste majesteit, oud-koningin Beatrix,
Vandaag bezochten we een kerststal in een kerk. In de kerk hing een mooie eerste-en-tweede-kerstdagsfeer. Er klonk zachtjes orgelmuziek. Opzij in de kerk stond een heuse kerststal met kerstbeelden. Met grotpapier was een soort rotswand gemaakt, boven de kerststal hing een engel die een spandoek vast hield waar opstond “Gloria in Ecelsis deo”, naast de kerststal stonden een ezel en os, rechts en links van de kerststal zaten een engel met op hun schoot een bakje met een gleuf. Als je een geldstuk in de gleuf stopte knikte het hoofd van de engel,er stonden beelden van herders, van schapen en een herdershond..ik bedoel niet het merk herdershond, maar een hond die samen met de herder de schapen bij elkaar houd, Natuurlijk ook de beelden van Maria en Jozef met in de kribbe het beeld van het kindeke Jezus dat op stro lag. Ik hoorde water lopen, er was een waterval en beekje gemaakt, en een sterrenhemel, en een ster-met-staart, dat was de ster die de schapenherders en de drie wijzen de weg naar de kerststal had gewezen, er stonden dennenbomen met lichtjes en wenskaartjes, en er was gedempt licht. De drie wijzen met hun kameel arriveren pas op drie-koningendag.
Ik ging even in de kerkbank zitten. Op afstand bekeek ik de kerststal nog eens goed. Het is een mooi symbool waar kerst voor staat. Waar kerst is begonnen. Natuurlijk hing er destijds in Betlehem geen grotpapier bij de kerststal, liep er vast geen kabbelend beekje of waterval, bleven Maria en Jozef niet twee weken op hun knieën zitten, en zat er geen engel met spaarpot voor de kerststal.
Ik vond en vind het mooi, en de vrijwilligers hadden goed hun best gedaan om het kerstverhaal op te halen.
Welterusten.
©missie M.