Lieve beste prinses Beatrix,
Voordat wat ik U nu wil vertellen heb ik Paul Mc’Cartney (long and winding road) als achtergrondmuziek gezet. En U weet wat dat betekend. Inderdaad triest. Mijn emmer van emotie loopt al de hele ochtend over nadat ik een stukje in de krant heb gelezen.
Ik heb onlangs een slijmerige slak en een coloradokever uit mijn bloementuintje geplukt en in de GFT-bak “gelegd” omdat daar een groot blad lag wat hij wel mocht opeten, ik roep een kever na dat hij zijn geluk bij een keverinnetje moet zoeken, ik lig (dank zij een brief van Greenpeace over de bij en mijn jaardonatie) in de clinch met de mooie rozenstruik en de ‘mooie’ bij. Als er een stichting zou bestaan die over plantenmishandeling zou waken, dan stond ik vast bovenaan op het lijstje als het aan mijn roos zou liggen. Terwijl ik zoveel van de roos hou.
En dan open ik op een zonnige zaterdagochtend de krant…..en lees dit: Lantaarns in het bos. Licht heeft invloed op de natuur. Slimme koppen onderzoeken de gevolgen van langdurige verstoring door kunstlicht. ……..Kunstlicht kan funest zijn voor het overleven van de jongen……..De lampen maken deel uit van het onderzoeksprogramma naar de effecten van kunstlicht op flora en fauna. In acht natuurgebieden staan rijen lampen met wit, groen en rood licht naast elkaar. Kamiel Spoelstra is de leider van dit unieke project dat nergens ter wereld zijn gelijke kent: We hebben gekozen voor de donkerste gebieden in ons land. …….Zes gebieden op de Veluwe, eentje bij Beilen en in het IJsseldal. ……..Vanaf maart floepten de lichten in de nachtelijke uren aan. Zij branden van zonsondergang tot zonsopkomst. Na drie jaar kunnen we zien wat is veranderd in de natuur.
Een onderzoek van het Nederlandse Instituut voor Ecologisch Onderzoek. (NIOO) Zo…zo…dom, ik heb er nu even geen andere woorden voor. De leider van dit project vreest meer negatieve gevolgen van het kunstlicht……en dan duurt dit onderzoek drie jaren…DRIE jaren. Ze hebben een pan af in dat Ecologische instituut…een hele rij pannen. Het moet niet gekker meer worden.
Straatlantaarns plaatsen in het donkerste bos…dat is zoiets als een straatlantaarn voor je slaapkamerraam plaatsen en de gordijnen open laten…of de plafondlamp boven je bed aanmaken met een spaarlamp van 100 watt erin. Bel alsjeblief die Greenpeacedirecteur op en zeg dan “kom achter dat typemachine vandaan, er is werk aan de winkel.” Pak jullie rubberboten en kettingen en dan als de wiedeweerga naar die donkere bossen met straatlantaarns. Een mot of vleermuis wil geen lantaarn of zaklamp. Kap die lantaarns om aub.
Roosje ik kom eraan
Doei
ps. Uw kleindochter Eloise gravin van Oranje-Nassau is vandaag alweer 11 jaartjes geworden. Hieperdepiep Hoera.
©missie M.