Lieve beste majesteit, oud-koningin Beatrix,
Ik denk dat U zich af zou kunnen vragen of ik vorige week naar het stembureau ben gegaan om te stemmen voor het Europees Parlement en waarom ik daar nog niets over heb geschreven. Ik ben geweest. Binnen in het stembureau was het een slappe boel, de drie heren aan de lange tafel waar ik me moest melden, en waarvan ik een stemformulier kreeg, hadden eigenlijk verder niets te doen,….U zou dan denken dat ze blij waren dat er een stemmer binnen kwam….,de eerste meneer sprak tegen de andere twee meneren toen ik binnen kwam, en sprak tegen hen toen ik de tafel naderde, hij stopte heel even toen hij mijn oproepkaart aannam, hij las een nummer op, de tweede meneer schreef iets op en van de derde meneer kreeg ik het stemformulier….en weet U wat gebeurde?….. Tussen het oplezen van het nummer en het aanreiken van het formulier ging de eerste meneer gewoon verder met zijn verhaal over zijn vakantiebestemming en de twee andere meneren luisterden naar hem. Ik was onzichtbaar leek het wel. Niemand die me een ‘prettige stemdag’ wenste.
Ik heb gestemd in het hokje, met het rode potlood heb ik een vette dikke rode stip in het rondje gemaakt….zodat het duidelijk was dat deze onzichtbare wel flink gestemd heeft……Ik wil U best vertellen op wie….maar daar gaat het niet om. Het leek er op dat het die drie meneren niet boeide dat iemand kwam stemmen. Ze kunnen onmogelijk last hebben gehad van werkdruk of stress, ….misschien dat ze al in vakantiestemming verkeerden.
Majesteit, Zou U tegen Uw zoon willen zeggen ‘jongen, sla met je vuist op lange tafels met drie kakelende meneren met de woorden “en nou is het genoeg met jullie vakantieverhaaltjes, doe dat maar in je eigen tijd maar niet als missie’s komen stemmen “.
Bij voorbaat hartelijk dank. Dan ga ik nu mijn nachtpon aantrekken en tanden poetsen. Welterusten.
©missie M.