Lieve beste prinses Beatrix, majesteit,
Op 2 augustus schreef ik U over het koperen huwelijksfeest van ons koningspaar. Het jubileum dat vanwege het grote drama met de MH17 bescheiden werd gehouden. En dat er ter ere aan dat jubileum weer een postzegel word uitgegeven. “Hebben ze tenminste een eigen postzegel” dacht ik nog.
Ik dacht dat het koningspaar bescheiden het feest vierde met familie en vrienden Gezamenlijk in hun tuin zaten met een kopje thee, stukje taart en een glaasje wijn met wat borrelnootjes en chips. En voor de kinderen een lekker glaasje limonadesiroop en een zakje naturel chips of wokkels. Dat het orkest met DJ en de staatshoofden allemaal thuis konden blijven vanwege de bescheidenheid.
Gisteren las ik in de krant dat ‘de bladen boos zijn’ op het koningspaar. Het “bescheiden feest” vierde de koning met zijn familie in Peru. Omdat het een privéaangelegenheid betrof mochten Nederlandse bladen en kranten geen vakantiefoto’s knippen en plaatsen terwijl de buitenlandse media dat wel deden. De bladen zijn dus boos en zeggen: “dat de indruk ontstaat dat de Oranjes vooral niet willen dat hun eigen landgenoten zien hoe zij vakantie vieren“. En de bladen vragen zich af of dat alleen met privacy te maken heeft, of dat men bang is dat er een discussie ontstaat over wie er opdraait voor de kosten van deze reis.
Zou het niet eerder te maken kunnen hebben met de term “bescheiden” ? Hun vakantievilla in Griekenland is al niet bescheiden, hun kasteeltje is niet bescheiden, hun weekendverblijf ook niet. Dat ze dan uitwijken naar Peru waar Maxima in maart ook al was voor haar baan, “speciaal pleitbezorger voor toegankelijke financiëlediensten” . Zou het dat kunnen zijn?
De Rijksvoorlichtingsdienst wilde het verblijf van het koningspaar in Peru niet eens bevestigen. U en Mabel met de twee dochtertjes waren er ook bij. Het koninklijk gezelschap was er met een ‘staf van 20 personen’ plus een eigen beveiligingsteam en werden ze veelvuldig op de foto gezet door buitenlandse journalisten.
Binnenkort is het weer prinsjesdag en krijgen we vast weer een preek te horen over de bescheiden broekriem. En natuurlijk weer de woorden dat de hulpbehoevenden hulp moet zoeken bij een mantelzorger of vrijwilliger.
Doei.
©missie M.