Lieve beste Majesteit,oud-koningin Beatrix,
Ik zag U op tv aan tafel…vast het Staatsbanket…zitten. U weet inmiddels dat ik gek ben op het woord ‘Staatsbanket’. Dat klinkt zo lekker knapperig, krokant en zoet. De tijd van ‘banketstaven en banketkransen in de winkel’ is weer aangebroken. U aan het Staatsbanket, ik aan het staafbanket. Dus…ik zag U op tv aan de lange tafel zitten bij ons koningspaar en het Belgische koningspaar en de vele sjieke gasten. U zag er ook sjiek en mooi uit.
Vandaag was het wel erg koud. Toen we door de kou waren geweest en ik koude voeten, koude handen en koude neus had gekregen gingen we wat eten in een ‘eethuis’ waar ze sjieke hamburgers, knapperige kipnugguts en lekkere frietjes bakken en verkopen. Lekker lekker. Een beker cola erbij want dat drink ik het liefste bij frietjes. De cola was wel erg koud. Toen de frietjes op waren, was de beker cola nog lang niet leeg. Ik slurpte aan het rietje maar er kwam niets door het rietje. ‘Rietje verstopt’ hoor ik U denken. Dat dacht ik ook, dus deed ik de deksel van de beker. U gelooft het vast niet maar er zat bijna een kuub ijs in de beker. Ik overdrijf. De beker was wel voor ruim 1/4 gevuld met ijsblokjes. Als er zoveel ijs op het fietsenpad lag was de zoutstrooiwagen allang uitgerukt.
Dat ze zomers zoveel ijs in de frisdrank doen als iedereen zweetdruppeltjes op het voorhoofd heeft vind ik prima, dat is lekker fris, maar nu heeft iedereen het al vanzelf fris. Te fris is te fris. Zo raak ik ‘overfrist’. Ik had al erg koude voeten, koude handen en koude neus, ik wou niet alles dat tussen neus en voeten ligt ook koud.
U zou het ook niet prettig vinden als ze teveel water bij de wijn zouden doen. Ik wil ’s winters ook niet zoveel ijsblokjes/water in de cola. Wat doen we hiermee?
Welterusten.
©missie M.