01-10-2012
Lieve beste Majesteit,
Ik las vanmorgen in de krant “Tokio: Luiertekort dreigt na explosie in fabriek”. Ik dacht “ojee ojee een explosie in een fabriek in Tokio”.
Zijn er gewonden gevallen? Is er gevaar voor de volksgezondheid geweest?” Kost deze explosie arbeidsplaatsen? Is er een gat geslagen in de fabrieksmuur? Misschien een krater in de weg? Moeten er nu extra bomen gekapt worden? Ging het bluswater van de brandweer in de superabsorberende polymeer zitten? Was er uberhaupt brand? Maar waar gaat het hele stukje over?
Over het tekort aan luiers? De wereld gaat MOGELIJK met een tekort aan papieren luiers kampen. Mogelijk, dus niet zeker. De fabriek levert 20 procent van de wereldproductie van superabsorberend polymeer, dat gebruikt word bij het maken van papieren luiers.
De explosie baarde mij meer zorgen dan het luiertekort.
Bij ons in de buurt is een mooi bosrijk stukje natuur waar soms een geexplodeerde poepluier ligt of zelfs een explosie van volgepoepte luiers liggen.
Of ze superabsorberend of mediumabsorberend zijn weet ik niet maar begrijpen doe ik zoiets niet.
Een volle baby- of peuterluier heeft best wel wat gewicht door de superabsorberende werking, het kan dan een dure aangelegenheid worden wanneer het afval word gewogen. Er bestaan ook nog stoffen luiers die men kan uitspoelen en uitwassen. Of mindersuperabsorberende luiers. Enfin.
Even wat anders. Majesteit, kan U niet regelen dat er op de eerste maandag van de maand vooraf aan de maandelijkse sirene-oefening een kleine piep te horen is…want vanmorgen had ik niet in de gaten dat het al twaalf uur was en toen ineens op volle sterkte “WHIEUUUUUWWWW WHOUWWWWWWWW…” Ik schrok me bijna een hoedje!!! Als ik zo heftig ga schrikken als ik later oud en vergrijser ben geworden dan kost dat extra incontinentiematriaal.
Dat moeten we niet willen.
Majesteit, Ik heb mijn tanden al gepoets en mijn nachtjapon aan. Ik ga slapen. Ik wens U een fijne nachtrust. doeiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
©missie M.
Missie :-))) zo bereiden zo ons voor op een luiertekort. Dan moeten we maar weer ouderwets aan de katoenen luiers. De Oma’s weten vast nog wel hoe dat moet.