Lieve Mona,
Vandaag zag ik uw foto in onze krant. Aandachtig heb ik uw verhaal gelezen. U bent ernstig ziek en wilt daarom binnenkort afscheid nemen van het leven. Afscheid van uw dochter en twee kleinzoons.
Als kind las ik vaak uw column “Lieve Mona”. Altijd had u een goed antwoord voor de briefschrijfster die bij u om advies vroeg. Altijd had u de juiste woorden.
Voor de grap zei ik wel eens “schrijf maar naar Lieve Mona’ als iemand in mijn naaste omgeving wat saggerijnig of moeilijk deed.
Maar nu schrijf ik zelf naar Lieve Mona en ik kan de juiste woorden niet vinden.
Dag dappere lieve Mona. Bedankt voor de vele jaren leesplezier.