*SCHRIK…

Lieve beste Majesteit,

Toen ik vanmorgen lekker aan het ontbijt zat en de krant las schrok ik bij een artikel. Het was een heel klein artikel met grote gevolgen. Ik moest er niet aan denken dat dit zou kunnen gebeuren…maar het is gebeurd. Mijn beschuitje was daarna niet lekker meer. Ik dacht ook meteen aan die brief die ik U schreef in 2009. Ik heb daarom meteen die oude brief opgezocht en onder deze mail geplaatst zodat U die nog kan nalezen.

Ik zal het stukje uit de krant van vandaag citeren:

Polen

 Diefstal van volle lijkwagen. Warschau-In Polen zijn twee mannen opgepakt wegens de diefstal van een volle lijkwagen, aldus de politie gisteren. In de wagen lagen 12 lijken. De wagen was bij een gespecialiseerd bedrijf in het Duitse Hoppegarten klaargezet voor een rit naar een crematorium vandaag. De wagen en de lading zijn nog niet gevonden.

U heeft het ontbijt natuurlijk al benuttigd neem ik aan…Majesteit…waarom moeten onze overledenen met meerderen tegelijk naar Polen vervoerd worden, omdat het daar goedkoper cremeren is, en komen levenden Polen naar hier omdat het hier goed ‘leven’ (verdienen) is? Tis toch ook niet meer normaal wat het laatste afscheid in Nederland kost. Steek daar een stokje voor a.u.b.

Fijne dag verder, doei.

©missie M.

Lieve beste Majesteit,

Moet u eens luisteren…ik was vorige week bij een crematieplechtigheid in een gebouw wat helemaal geen crematorium was. U zult nu wel denken “so?? Nou denk dat zal ik U even uitleggen. Er was een crematieplechtigheid in een gebouw waar geen crematie kon plaats vinden.

Alle mensen begeleiden de overleden dierbare naar zijn laatste rustplaats. Zo hoort het toch…U begeleidde u vader ook tot in de familiekelder/graf. In het gebouw waar ik het over heb vind de ceremonie plaats, de afscheidsplechtigheid. Daarna gaat iedereen aan de koffietafel zitten. Koffie Thee broodjes, soms zelfs vlaai of cake. Nu komt het….dan moet de overledenen nog een hele rit rijden…gereden worden tot aan het crematorium. Soms worden overledenen zelfs naar Polen gebracht om te cremeren omdat het cremeren daar goedkoper is. Dus als iedereen denkt dat de dierbare tot zijn laatste rustplaats is begeleid moet de dierbare die laatste kilometers alleen afleggen. Wheeewww…ik wil dat niet. Ik wil niet dat ik straks in mijn gewaad helemaal alleen verder moet reizen terwijl iedereen al aan de koffie zit. Majesteit steek hier alsjeblief een stokje voor.

Ik ga mijn pon aan trekken en mijn tanden poetsen. Welterusten,doei

 ©missie M.

Hier onderen een klein stukje krantenartikel uit 2009:
Jan Cox: ondernemer tot in ‘t graf
dinsdag, 29 sep 2009 
Door: Dagblad De Limburger

MAALBROEK – Jan Cox is een boerenzoon uit Maalbroek. ……………………………………………………………………………………Door mijn contacten met Duitse relaties, kwam ik erachter dat cremeren in Duitsland heel anders gebeurt dan bij ons in Nederland. De combinatie, in een crematorium, van een aula voor rouwverwerking en een horecafunctie bestaat gewoon niet. In Duitsland wordt de kist met het stoffelijk overschot gewoon na een afscheid of kerkdienst weggehaald door de begrafenisondernemer. Per vrachtwagen worden dan enkele kisten tegelijk naar een crematorium gebracht dat eigenlijk niet meer is dan een verbrandingsoven. De urn of de as wordt dan bijgezet op een begraafplaats. Nabestaanden mogen de urn niet zelf meenemen.”……………………………..