Lieve beste majesteit, oud-koningin Beatrix,
Ach ach ach, majesteit, ach ach ach. De kranten melden er elke dag iets over en de discussies vliegen alle kanten uit. Gender-identiteit. Ik ben toch echt niet sinds kort op deze wereld’ en toch leer ik nog elke dag bij. Nog niet zolang geleden hoorde ik zelden tot nooit het woord gender en nu sinds kort hoor of lees ik het bijna elke dag.
Twee jaren geleden schreef ik in een blog (Oud en Nieuw dec. ’15 en een blog …) over Caitlyn Jenner, voorheen de oud-Olympisch kampioen Bruce Jenner die zich ná zijn zestigste liet ‘ombouwen’ tot vrouw. De verhalen gingen dat hij spijt had van deze dure geslachtsverandering, want hij was ongelukkig, eenzaam en viel nog steeds op vrouwen. Ian Halperin (auteur en biograaf van familie Kardashian) vertelde vorig jaar dat Caitlyn overwoog om weer man te worden. Maar bij het tv-programma ‘Jensen in USA’ zag ik wel een gelukkige Caitlyn…die Bruce ergens van binnen nog had ‘zitten’.
Gender is niet het zelfde als sekse. Dan was het simpel want iemand is man of vrouw. Gender is gevoelsmatig, hoe iemand door anderen word gezien of zich zelf ziet.
Als een vrouw zich van binnen mannelijk voelt, of als een man zich van binnen vrouwelijk voelt, spreekt men van een gender identiteitsstoornis. Dan heeft men het gevoel in het verkeerd lichaam te zitten.
Tot zover kan ik het redelijk volgen en begrijpen. Maar dat men het vervelend vind als op het station word omgeroepen ‘geachte dames en heren’ en men liever wil dat er ‘geachte reizigers’ word omgeroepen. Of dat er bij de burgerlijke stand geen ‘gender’ meer word genoteerd. En dat men gender-neutrale toiletten wil. Toiletten waar zowel mannen en vrouwen hun behoefte kunnen doen gaat mij toch een brug te ver.
Hoe wil men vrouwen oproepen voor een bevolkingsonderzoek als niet meer ‘mevrouw’ genoteerd word?
En is een dame dan nog wel veilig op toiletten waar net zo goed een complete motorbende langs komt, of de maffia met z’n vieren vijven of zessen komt piesen terwijl twee leden in de gang op de uitkijk blijven staan. En dan met de revolver op de deur bonkt als zij nog niet klaar is.
Ik wil niet op het herentoilet of tussen heren op het toilet alleen omdat er ‘genders’ zijn die op beide toiletten niet willen vanwege dat ene bordje op de deur. Die potten bij de heren zijn me te hoog, er zit geen schot tussen en geen deurtje voor. Wat is het probleem? vroeg iemand, dan neem je toch de toilet met deur.
Nou, het probleem kan zijn dat hij al ‘klatert’ als de dame binnen komt. Moet de dame dan met een hand voor de ogen op zoek naar een onbezet toilet achter een deur?
En als ze achter die deur weer tevoorschijn komt, haar handen wil wassen, waar een spiegel hangt waarin men achterom kan kijken zonder om te draaien, terwijl er vast weer de volgende met zijn broek open staat te klateren. Ze schudden met dat zakie, rits dicht, slaan je op de schouder op het moment als je de lipstick gebruikt, en gaan weg.
Iemand zei toen letterlijk “En het is ook een eigen keuze daarnaar te kijken, of niet?”
Maar dan kan een gender ook de keuze maken om naar dat bordje op de deur te kijken of niet. Hét is maar een bordje hoor.
De gender wil het damestoilet niet gebruiken omdat er het bordje ‘dames’ opstaat, en wil het herentoilet niet gebruiken omdat er het bordje ‘heren’ op staat. Wat maakt de gender dan zoveel anders dan de dame die niet naar het herentoilet wil gaan omdat er niet alleen een bordje ‘heren’ op de deur staat, maar ook nog eens heren aanwezig zijn achter die deur.
Er zijn drie toiletgroepen, als je niet op het heren of dames toilet wil vanwege dat bordje, dan ga je toch op het toilet met de extra brede deur. Het invaliden toilet. Maak op de deur een nieuw bordje met de woorden ‘speciaal voor invaliden, en voor het verschonen van baby-luiers, voor mensen die niet langer kunnen wachten omdat er een file staat voor het damestoilet, en voor ‘mensen met een genderidentiteitsstoornis’.
Die toiletten zijn heel ruim en neutraal. Die enkele invalide en die enkele gender die er gebruik van maken, dat zal vast met onderling overleg lukken.
Iemand noemde het asociaal om wel eens naar een invalidentoilet te gaan als het damestoilet bezet is, de rij te lang is, of als er een ‘kakelverse’ geur hangt, en diegene achter de deur nog lang niet klaar is met ‘bakken’, dan ga ik op het invalidentoilet als die niet bezet is en het er naar uit ziet dat die de eerste tijd ook niet gebruikt gaat worden. Vind ik niets asociaal aan. Zo’n invalidentoilet kan dagen ongebruikt blijven. Het water in de toilet-bak zal toch geregeld doorgespoeld moeten worden ivm de legionellabacterie.
Wel vallen over een bordje op de toilet deur, vallen als op het station ‘geachte dames en heren uw trein heeft vertraging” word omgeroepen. Maar dan zelf spreken over mijn “dochter” en over ‘zij, ze en haar’. Is het woord ‘dochter’ dan niet té emotioneel beladen voor een meisje dat niet meisje genoemd wil worden?
Majesteit, wie weet hierop het juiste antwoord?
Welterusten.
©missie M.
