Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,

Majesteit, ik vind het zo erg warm en veel droog. Vorige week 36 graden. Vandaag was het 33 graden in de schaduw. Dat vind ik teveel graden. Toen ik gisteren naar de supermarkt ging wou ik eigenlijk niet meer naar buiten, want het was er zo lekker koel. Het was er zelfs zo koel dat de toetjes en slaatjes eigenlijk gewoon in het gangpad hadden kunnen blijven staan en helemaal niet in de koeling ingeruimd hoefden te worden.

Op weg naar huis vielen veel eikeltjes uit de boom. Eentje viel op mijn fietsbel en eentje op mijn hoofd. Thuis aangekomen zag ik een aparte vlinder zitten. Die had ik nog nooit gezien. Ik heb hem ….of haar…gefotografeerd en ben gaan zoeken welke vlinder dit was. De vlinder heeft de naam “Spaanse vlag”. Een vlinder met de naam Spaanse vlag wappert hier rond in ons veel te warme Nederland. Het moet niet gekker meer worden. Heeft Nederland ook een vlinder die de naam van ons land draagt? Ik vind de vlinder met de naam Oranje Tipje dan wel het dichts in de buurt komen. Misschien moeten we hem Oranje Wimpel gaan noemen.

Toen ik vanmorgen de rolluiken omlaag wou laten voordat de zon mijn huis weer teveel  verhit, zag ik een klein springhaantje op het gordijn zitten…maar het kan ook een groene krekel geweest zijn. In ieder geval vond ik dat de springhaan niet op de juiste locatie was. Ik zei zachtjes ‘ik laat jou even uit’ en pakje een plastic zakje waar ik hem in ving. En dat lukte beter dan ik had gedacht. Ik frommelde het zakje dicht en hield het zakje in mijn linkerhand vast en met de rechterhand liet ik het rolluik zakken. Terwijl ik dat deed begon het plastic zakje in het donker te bewegen. ‘Ojee hij blaast de zak op’ dacht ik. Ik ben meteen naar buiten gelopen en heb het beestje los gelaten. Ga maar snel de frisse lucht op riep ik hem na….maar blijf weg van de akkers. Want de boeren hebben het al zwaar genoeg met deze droogte.

Via mail kreeg ik van een cosmetica-gigant de aanbieding ‘de geur van een tropisch eiland vanaf 2,50 ontdekt…’ Weg ermee, ik wil geen geurend tropisch eiland om me heen, ik wil regen. Ik wil ons Nederland als kikkerland.

Majesteit, ik weet dat U er niets aan kan doen, maar ons land heeft hoognodig een paar regenbuien nodig. Anders ziet de oogst er slecht uit. Zullen we met z’n allen een gebedje of versje opzeggen zodat er regen komt? Kan U dit via via regelen?

Ik wens U een fijne nachtrust, Doei.

©missie M.

Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,

Wat is het toch warm en droog hé. Het zou de droogste zomer van de eeuw zijn of worden las ik. Poepoeh, overal is het gras dor, en de bloemen en struiken hangen slap.  Er mag geen verspilling van water plaatsvinden, niet uit de kraan en niet uit de beken. Ik zag verdorde rabarberbladeren en een triest bietenveld…zo dor en droog. In gedachten kon ik het gesnik van de boer horen.

Maar ik wil U al weken spreken over iets anders. Ik bleef het maar voor me uitschuiven, maar nu moet ik het toch echt kwijt.

Tot nu toe kon men kiezen tussen een begrafenis, crematie of je lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap.

Nu komt er misschien iets nieuws voor ons land…iets wat tot nu toe verboden is: resomeren. Het zou niet schadelijk zijn voor het milieu. En veilig voor de mensen die dat werk doen. Zegt TNO na een onderzoek in opdracht van uitvaartorganisatie Yarden. In opdracht van Yarden dus. Gelooft U die uitslag van dat onderzoek? Ik niet. Yarden wil resomeren gaan aanbieden maar dan moet de wet op de lijkbezorging veranderd worden.

Bij het resomeren wordt het lichaam ondergedompeld in een waterbad met kalium-hydroxide.Of te wel loogzout. Dat bad wordt verhit tussen de 150 en 180 graden. Na drie of vier uur blijft alleen wat botweefsel, protheses en tanden over stond in de krant. Het lichaam is dan gereduceerd tot vloeistof en stoffelijke resten en blijft maar 3 % van het oorspronkelijke lichaamsgewicht over. Dat klinkt naar een redelijk agressief goedje.

Letterlijk stond in de krant: Het water dat na afbreking van het lichaam overblijft is, na aanpassing, geschikt om op het riool af te voeren. Daarna worden de botresten vermalen tot wit poeder”.

Majesteit, de vraag ‘wil je later begraven of gecremeerd worden?’ vind ik een redelijk gewone neutrale vraag. Het antwoord is altijd goed. Nu ligt dat straks anders. Niet de vraag ‘wil jij later geresomeerd worden?’ maar wel de vraag ‘vind ik dat goed dat jij geresomeerd word’. Het is niet voor niks tot nu toe verboden geweest….lijkt mij. Resomeren duurt ook langer dan cremeren en er zullen meerdere handelingen nodig zijn denkt een uitvaartverzorger uit Blerick.

Een uitvaartondernemer uit Grubbenvorst denkt dat nabestaanden er behoefte aan hebben een deel van het water dat overblijft na het resomatieproces willen bewaren, want, zo zegt hij: Ik citeer: Want dat iemand met het afvoerputje meegaat, kan ik me niet zo goed voorstellen. Maar als je na een resomatie een fles mee kunt krijgen, denk ik zeker dat mensen daar waarde aan zouden hechten”.

Majesteit….waar komt die fles te staan? Op de schouw op kamertemperatuur? Als dat water werkelijk klaar zou zijn om in het riool te kieperen…wat moeten ze dan nog met een fles van dat water? Dat water….is wel het een en ander aan toegevoegd en heeft wel het een en ander mee gemaakt.

Ik doe extra geen chloor in de wc-pot omdat het niet goed is voor het milieu. Ik gebruik liever een natuurlijker poetsmiddel. En omdat het al weken niet heeft geregend zijn wij met z’n allen zuinig met leidingwater en de boeren zijn zuinig want ze mogen geen water uit beken halen.

Men zal er zelf niet veel van merken neem ik aan, maar het water waar opa of oma in heeft gelegen…..dat water waar ze in lagen ’te resomeren’….word daarna uitgekieperd door het riool. Oneerbiedig en Blurppp…blurp….

Majesteit, zeg tegen Uw zoon ‘Laat dit eerst tot de bodem goed uitzoeken en onderzoeken’ want ik geloof er niks van als men zegt dat dit goed is voor het milieu.

Dan ga ik nu mijn tanden poetsen en slapen. Welterusten.

©missie M.

Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,

Vandaag las ik in onze krant dat Uw zoon koning Willem Alexander graag zonnepanelen op Huis ten Bosch wil. Maar de wet staat geen veranderingen toe aan het uiterlijk van Rijksmonumenten.Dus zonnepanelen op Huis ten Bosch zijn verboden. Maar de koning geeft de strijd nog niet op.

Ik las vanmorgen het stukje in de krant en keek toen minuten lang voor me uit, denkend aan die grote renovatie van Huis ten Bosch. Ik heb U in december 2017 hier nog een brief over geschreven, het blog met de titel “Huis ten Bosch”.

Zowat alles ging en gaat op de schop in Huis ten Bosch, men wou van die kneuterige hokkerige kamertjes af, er kwam een nieuwe bordestrap, een tweede trap, een nieuwe veranda, nieuwe schoorstenen en dak, een groot privévertrek met openslaande deuren naar de nieuwe tuin enz.

En mag dan bij al die renovaties geen zonnepaneel op het dak? Er zijn toch vast ook moderne zonnepanelen die men niet ziet liggen. Ik vind het heel verstandig van onze koning dat hij zonnepanelen op het dak wil. De stookkosten in de winter zullen niet mals zijn voor een modern gezin in een groot paleis met ruimtelijke vertrekken.

Misschien dat er toch onder voorwaarden een uitzondering gemaakt mag worden.

Ik ga nu mijn tanden poetsen, een luchtige nachtpon aantrekken en  slapen. Welterusten.

©missie M.

Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,

Wat is het toch warm in ons koninkrijk hé, het was zelfs nog warmer dan op de Nederlandse Antillen las ik bij een krantenfoto waar Uw zoon en schoondochter een kort bezoek brachten. Het is ook zo droog. En een boel vlinders dat er rond vliegen dit jaar, dat is mooi om te zien. Ik denk dat de vlinders het minste last hebben van de warmte, sterker nog, ik denk dat de vlinders helemaal in hun nopjes zijn met dit warme droge weer.

Tussen al die Koolwitjes,Bont zandoogje, Citroenvlinders, Dagpauwoog, Atalanta, Landkaartje, Boomblauwtjes ….en noem maar op…..allemaal fladdertjes die aan mijn bloemen slurpen…zag ik twee sierlijke koninginnenpages met elkaar flirten. Ze dansten om elkaar heen en gingen steeds hoger. Ze gingen snel door de lucht, over de heg en weer terug, achter de boom en weer terug…ik bleef ze volgen. Na een paar minuten vlogen ze boven de hoge conifeer, en toen zakten ze plops in de kruin van de conifeer. Zo de bosjes in….ik bleef turen….in eens komt er één koninginnenpage uit de conifeer en vliegt rustig naar huis…waar dat ook mag wezen. Ik bleef turen naar de conifeer…..waar is die andere koninginnenpage? Dan zal dát de koninginnenpage wel zijn geweest, en die wat al naar huis is gefladderd is vast de koningpage.

Ik loop terug, terwijl ik naar de bloemen kijk vliegt er een klein fladdertje om me heen, ik lach naar het fladdertje. Dan in eens land het fladdertje op mijn arm. Ik dacht ‘hij neemt me bij de arm’. Het fladdertje had geen gewicht maar ik voelde duidelijk een vlindertje op mijn arm. Ik zeg heel zacht ‘wat doe je?’ En toen vloog het Landkaartje weg. Ik werd er vrolijk van, en vermoed dat het fladdertje een onzichtbare injectie met vlinderserum in mijn arm heeft gezoeft.

Gelooft U dat? Dan wens ik U een fijne nachtrust, doei.