Lieve beste majesteit, prinses Beatrix,

Proficiat met de dertiende verjaardag van Uw kleindochter Alexia.

Ik las vanmiddag iets vaags, iets over dat Alexia voor de eerste keer viraal ging. Ik dacht ‘oei dat klinkt naar koorts en flinke keelpijn’. Maar dat was het niet. Viraal gaan is “trending zijn”, dat is als je foto of video als een inktvlek over internet gaat. Om viraal te gaan moet iets een hoge shareability hebben

Wat wil ze later worden? Prinses is ze al. Misschien is zij er helemaal niet mee bezig of juist wel. Met dertien lijkt alles oneindig, als men dan al ‘hoog shareability’ is…. dan staat er nog wat te ‘verwachten’.

Toen ik dertien was had ik nog nooit van een gsm of internet gehoord. Alleen de huisarts had een telefoon in zijn auto. En die kon hij niet mee naar binnen nemen want die zat aan de auto vast. Nu heeft bijna iedereen een telefoon in zijn jaszak. Computers had ik nog nooit gezien? Netflix, nooit van gehoord? Bij het woord filterbubbel had ik vast gedacht dat het met de pomp van de watercentrale te maken had. Ik hoor het woord de laatste tijd vaker en ben er nog niet helemaal achter wat het is.

Met dertien had ik een spijkerbroek waar ik zelf een bloem op had geborduurd. Nee nee, niet dat ik een keurig borduurmeisje was dat na school deftig met een borduurwerkje op schoot onder de gouden regen zat. Het was toen ‘in’ om van katoenen garen een kleurige bloem op je spijkerbroek te parkeren. Dat was gewoon ‘in’ leuk en hip, verder niks.

Ik ben wel blij dat ik vroeger nooit ‘viraal’ ben gegaan, maar gewoon een meisje van dertien jaar mocht zijn. Want de leeftijd van dertien jaar duurt maar één jaar, daarna ben je veertien jaar.

Ik wens U een fijne nachtrust, het is volle maan. Doei.

©missie M.

Lieve beste majesteit,

Ik las net dat Uw jongste zus prinses Cristina botkanker heeft. Haar conditie is gelukkig stabiel. De 71 jarige prinses Cristina beschouwt haar ziekte als een chronische conditie waar zij goed mee kan leven, aldus de RVD.

Dit zou in het najaar van 2017 aan het licht zijn gekomen las ik.  Majesteit, Wenst U haar veel beterschap.

Was getekend, missie M.

Lieve beste majesteit, oud-koningin Beatrix,

Op 4 december 2015 had Uw zoon en onze koning,…..een en dezelfde….de militaire Willemsorde uitgereikt. Met een ridderslag op zijn schouder ontving Gijs Tuinman toen de hoogste dapperheidsonderscheiding voor zijn getoonde leiderschap in Afghanistan in 2009.

Er was die dag in 2015 een koude oostelijke wind met een gevoelstemperatuur van ruim drie graden onder nul. Toen de koning vanuit de Ridderzaal naar het spreekgestoelte wandelde vroeg de koning “Wie heeft het bedacht dat dit in de winter moest worden uitgereikt?” Politiek Den Haag wees toen naar het secretariaat van de koning “zij bepalen zelf de agenda”.

Maar dat Uw zoon klaagt over een beetje kou, …oké het was erg koud…op de dag hij een held de ridderslag geeft en de hoogste dapperheidsonderscheiding uitreikt, vind ik toch wel een beetje watjes-gedrag als ik zo vrij mag zijn. Maar dat de volgende militaire Willems-orde in augustus uitgereikt word is ook niet verkeerd.

Majesteit, Fijne dag, Doeg.

©missie M.

Lieve beste majesteit,

U zult wel boos op me zijn omdat ik lang niets van me liet horen. Ik was er niet om U te feliciteren met de 47-ste verjaardag van Uw schoondochter Maxima. Ik was er niet om Maxima sterkte te wensen bij het overlijden en begrafenis van haar zusje Inés. Ik was er niet voor U toen een groot artikel in de krant stond over de gewassen en gesteven tafellakens van Uw zus prinses Margriet toen zij in 1967 is getrouwd. Ik was er niet om U aan te moedigen toen U onlangs een molen ‘opende’. Zuchtttttt….Sorry sorry sorry.

Mijn welgemeende excuses dat ik lang niets van me heb laten horen. Maar het kon even niet anders. Ik was de verjaardag van Maxima heus niet vergeten maar het kon even niet anders. En het overlijden van Inés is weer een groot verdriet voor onze koningin. Wilt U haar toch nog condoleren namens mij? Ik las dat Maxima op 27 juni een bezoek brengt aan een Muziekcentrale in Ittervoort om een convenant te ondertekenen voor beter muziekonderwijs op scholen.

Het was zondag een mooie fietszondag. Want met het warme weer op de fiets is er altijd wel een briesje wind. We namen de weggetjes langs velden en weien, de paden langs het bos. In de verte een golfbaan. Dat ziet prachtig uit. Zoals in de film. Maar mij te warm en te vermoeiend om op zo’n zonnig grasveld met heuveltjes en dalletjes op slakkentempo te lopen, met aan de ene arm een golfstok en aan de andere arm een karretje vooruit trekkend.

Het akkerland lag er ook prachtig bij, de aardappeltjes, het gerst, de prei, en bietjes. Ook de mais kwam mooi op. We mogen toch wel superblij zijn met onze boeren.

We fietsten over een zandweg met hobbels en kuiltjes. Daar lag in eens een wit bolletje op het pad. Een golfballetje. Ik stapte af, pakte het balletje en keek om me heen. Waar is een golfer die zijn balletje zoekt? Nergens zag ik een zoekende golfer. De golfbaan lag toch te ver weg. Ik nam het balletje mee en fietste verder. Mocht ik een golfer tegenkomen die iets aan het zoeken was dan kon ik vragen ‘zoek je deze?’, maar ook dat gebeurde niet. Wel golfers, maar die waren druk met een balletje.

Ik stopte het balletje onder de snelbinder. Ik weet dat dit vreemd klinkt. Toen ik thuiskwam zat het bolletje nog steeds onder de snelbinder. U bent lid van een golfclub als ik me niet vergis. Mocht U een lid kennen dat een balletje kwijt is dan weet U me te vinden.

Hoogachtend, missie M.